Zakończenie sezonu TRANS-OPERA

Libretto: Arrigo Boito
Dyrygent: Daniel Oren
Reżyseria, scenografia i kostiumy: Pier Luigi Pizzi
Choreografia: Gheorghe Iancu
Reżyseria światła: Sergio Rossi
Chór i orkiestra Opery National de Paris
Stowarzyszenie Maîtrise des Hauts-de-Seine / Chór dziecięcy Opery National de Paris.
Wystąpią:
 Gioconda: Violeta Urmana
 Laura Adorno: Luciana D'Intino
Alvise Badoero: Orlin Anastassovrmgard
Cieca: María José Montiel
Enzo Grimaldo: Marcelo Alvarez
Barnaba: Sergey Murzaev.

***

La Gioconda -  pierwszy raz wykonana w mediolańskiej La Scali w 1876 roku, jest jedną  z najbardziej ekstrawaganckich oper klasycznych. Trudno było kompozytorowi tworzyć w cieniu Verdiego, ale Amilcare Ponchielli był artystą, któremu udało się znaleźć miejsce dla siebie oraz swojej twórczości, kreowanej na wzór Mistrza, lecz zarazem innej. Znajdująca się gdzieś pomiędzy wielką operą francuską, a dramatem w stylu Verdiego La Gioconda przedstawiała złamane serca i poszarpane losy siedemnastowiecznej Wenecji. Siła i miłość, poświęcenie i zdrada, trucizna i zemsta - opera łączy w sobie te wszystkie elementy melodramatu i napełnia je nowym tchnieniem życia majestatycznego i operowego. La Gioconda nie znalazłszy pełnego uznania wśród kompozytorów i teoretyków, cieszy się za to niekończącym powodzeniem wśród publiczności i śpiewaków. La Gioconda jest operą trudną do wystawienia, gdyż wymaga aż sześciorga wybitnych śpiewaków dla obsadzenia wiodących partii Giocondy, Enza, Laury, Alvisa, Ślepej  i Barnaby. Wielkimi wykonawczyniami partii tytułowej były m.in.: Florence Easton, Eugenia Burzio, Gianna Arangi Lombardi, Emmy Destinn, Rosa Raisa, Maria Callas, Renata Tebaldi  i Montserrat Caballé. Partię Enza wykonywali wielcy tenorzy, m.in. Enrico Caruso, Titta Ruffo, Leo Slezak, Beniamino Gigli.

***

Treść opery jest dość zawiła i wielowątkowa. Akcja toczy się w Wenecji podczas trwania przygotowań do wyścigów łodzi po kanale La Grande. Niedaleko pałacu Dożów uliczna śpiewaczka Gioconda prowadzi swoją matkę - Ślepą do kościoła, szpieg Inkwizycji Barnaba kręci się wśród zebranych gapiów czekających na regaty. Barnaba narzuca się Giocondzie i oskarża ślepą o czary, które spowodowały porażkę jednego z uczestników zawodów. Rozwścieczony tłum rzuca się na Ślepą, w obronie jednak staje kochanek Giocondy - Enzo. Wśród zebranych również pojawia się szef Inkwizycji wraz ze swą zoną Laurą, która ratuje Ślepą, tłumacząc, że różaniec w jej dłoniach jest dowodem zaprzeczającym oskarżeniom.  Wszyscy zgromadzeni wchodzą do kościoła, a na placu pozostaje Enzo i Barnaba, który rozpoznaje w kochanku Giocondy księcia - dawnego ukochanego Laury. Barnaba obiecuje zorganizować schadzkę z Laurą, Gioconda podsłuchuje jednak ich rozmowę. Laura i Enzo spotykają się na jego statku, jest tam też zazdrosna Gioconda. Dochodzi do szarpaniny między rywalkami. Gioconda zauważa zbliżające się niebezpieczeństwo i ratuje Laurę, dając jej własną maskę i łódź. Mąż Laury, dowiadując się o zdradzie zony, chce, aby wypiła truciznę. Gioconda znów pomaga rywalce, podając jej środek nasenny, w ten sposób oszukując jej męża i dwór. Enzo, nie wiedząc o intrydze Giocondy oskarża szefa Inkwizycji o morderstwo. Gioconda tym razem chce ratować ukochanego i układa się z Barnaba. Laura i Enzo dzięki Giocondzie uciekają, a ona sama nie widzi dla siebie innego rozwiązania jak popełnienie samobójstwa.