Kanał Łączański zwany także Kanałem Łączany-Skawina to żeglowny kanał wodny długości 15,7 km poprowadzony równolegle do Wisły łączący Łączany ze Skawiną. Wybudowany został w latach 1955-1958. Doprowadza on wodę do elektrowni w Skawinie. Śluza na kanale w Borku Szlacheckim jest najwyższą śluzą w Polsce.
Kanał otwarto w 1961 roku jako element zagospodarowania odcinka Wisły od Śląska do Krakowa.
Jest tam klub kajakowy. Kanał Łączany-Skawina jest wąski i zarośnięty wodorostami. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych, Kanał Łączański ma klasę II.
Kanał Łączany-Skawina jest elementem tzw. Drogi Wodnej Górnej Wisły. Na kanale znajduje się śluza w Borku Szlacheckim. Ma ona długość 85 m, szerokość 12 m i spiętrzenie 12,0 m. To najwyższa śluza w Polsce. Czas śluzowania w górę i dół wynosi 45 min.
W skład Zespołu Obiektów Hydrotechnicznych Łączany – Skawina wchodzi:
– jaz ruchomy z zaporą ziemną, przekopami: górnym i dolnym oraz wałami,
– kanał żeglugowo – energetyczny Łączany – Skawina o długości 15,5 km,
– kanał żeglugowy dolny długości 1,4 km,
– kanał energetyczny doprowadzający grawitacyjnie wodę z awanportu górnego do Elektrowni Skawina długości 1,6 km,
– brama powodziowa,
– śluza komorowa w Borku Szlacheckim,
– zapora czołowa w Borku Szlacheckim,
– przelew awaryjny z upustem płuczącym w Borku Szlacheckim,
– zamknięcie awaryjne dla kanału energetycznego.