Cerkiew św. Michała Archanioła w Bielicznej to jeden z bardziej urokliwych obiektów w Beskidzie Niskim znajdujący się w nieistniejącej już wsi łemkowskiej u stóp Lackowej. Cerkiew jest trudno dostępna dla turystów, ale i kultowa dla miłośników miłośników Beskidu Niskiego, ze względu krajobrazy, klimat i historię tego miejsca.
Historia
Cerkiew w Bielicznej to cerkiew greckokatolicka powstała najprawdopodobniej około roku 1796, kiedy na całym terytorium Cesarstwa Austriackiego wprowadzone zostały nowe zasady wznoszenia obiektów sakralnych. Miały one charakteryzować się prostotą w architekturze i ograniczać dekoracje. Przykładem tego typu budowli jest właśnie cerkiew w Bielicznej, jedna z nielicznych murowanych cerkwi w regionie.
Liturgiczne wykorzystanie budynku zostało ograniczone, gdy większość mieszkańców Bielicznej przeszła w 1928 na prawosławie. Nowa parafia musiała wznieść nową kaplicę. Cerkiew niszczała zwłaszcza po Akcji Wisła. Została przekazana parafii rzymskokatolickiej, jednak od tego czasu była wykorzystywana jedynie okazjonalnie i niszczała. Jej gruntowny remont zainicjował ks. Mieczysław Czekaj, proboszcz parafii w Banicy, po 1985.
Architektura
Cerkiew w Bielicznej wzniesiona jest z kamienia i drewna. Ponad przedsionkiem wznosi się wieża z izbicą, zwieńczona hełmem z krzyżem. Nawa obiektu jest nieznacznie szersza od przedsionka, zaś prezbiterium ma formę absydy z jednym okrągłym oknem. Ikonostas cerkwi nie zachował się. W prezbiterium znajduje się jedynie ołtarz z ikoną patrona cerkwi oraz ikona Matki Bożej. Dookoła cerkwi rosną potężne, co najmniej 200-letnie lipy.
Ciekawostki
– Cerkiew jest zawsze otwarta.
– Bieliczna i cerkiew jest tematem popularnych np. sród harcerzy piosenki powstałej na początku lat 80′, a granej i śpiewanej przrz Krzysztofa Kleszcza.
Nad Bieliczną trawy aż po pas,
Nad Bieliczną Lackowa stoi w chmurach,
Nad Bieliczną rosną lasy pełne malin i borówek,
Nad Bieliczną płacze dobry Bóg.
A w Bielicznej tylko cerkiew ukryta
W kępie drzew jak w zielonym kożuchu.
W środku krzyczą świętokradcze napisy na ścianach,
Poprzez sufit nieba sięga wzrok.
Tuż przy drodze czerwona poziomka
Śpi głęboko, spokojna o życie,
Bo niczyja nie zerwie jej ręka,
Tu w Bielicznej już nie mieszka przecież nikt.
Źródła:
– http://stare.zhr.pl/~maz.watra/spiewnik/tury36.htm
– http://bortnianka.pl/trips/wyc_1.html
– http://www.ciekawe-miejsca.net/pliki/bieliczna.pdf